„Włącz się w społeczną pomoc bliźnim.
Otwórz się ku ubogim i chorym.
Użyczaj ze swego.”
Stefan Wyszyński – Prymas Tysiąclecia
|
Stefan Wyszyński – Prymas Tysiąclecia
|
|
|
Сумний Журек Wersja ukraińska znajduje się na końcu. Українська версія в кінці (Tekst dla Eli) Spojrzał na mnie Smutny Żurek. Smutek w Jego oczach natychmiast udzielił się wszystkim świątecznym potrawom rękoma Gospodyń postawionym na odświętnie przyozdobionym stole. Posmutniały więc pieczenie dumne ze swojej pieczystości. Posmutniały sałatki, które zamiast wiosennych barw kuszących smakoszy zielenią i czerwienią poszarzały niczym chmury deszczowe. Posmutniały baby i ciasta wszelakie, wabiące słodkością podniebienia spragnione nieziemskiej rozkoszy niczym pszczoły kwiatowego nektaru. Smutny Żurek spoglądał smutnie na siedzących przy stole na tyle sugestywnie, że oni też stali się smutni. Siedzieli w milczeniu nie patrząc na siebie. Ze spuszczonymi oczyma smakowali smutek. Dla nich były to smutne święta. Wtem jeden z nich przytknąwszy łyżkę do ust, wcześniej napełnioną smutnym żurkiem poczuł coś co przypominało mu zadowolenie. Smutny Żurek natychmiast zapomniał o smutku i całym sobą poczuł radosne spełnienie. Sałatki na powrót kusiły wiosennymi barwami, a pieczenie odzyskały soczystości. Nawet baby i ciasta zaczęły znów wabić nieziemską słodkością podniebienia od dawna jej nie czujące. Wszyscy zapomnieli o smutku wypełniając ten świąteczny czas radością. © Mirka Widurek
(текст для Елі) Подивився на мене сумний Журек. Смуток в його очах миттєво перейшов на всі святкові страви руками господинь покладені на святково прибраний стіл. Засумувала печеня, яка пишалась, що гарно випечена. Засумували салати, які замість весняних барв, що спокушали гурманів зеленню і рум’яністю, посіріли, як дощові хмари. Засумували бабки й усіляке печиво, заманюючи солодкістю спраглих неземної насолоди смаки, як квітковий нектар бджіл. Сумний Журек сумно поглядав на тих, хто сидів за столом, та так сугестивно, що й їм стало сумно. Вони сиділи мовчки, не дивлячись один на одного. Опустивши очі, смакували Журек. Для них це були сумні Свята. Тоді один із них, піднісши до рота ложку, попередньо наповнену сумним Журкем, відчув щось, що нагадувало йому задоволення. Сумний Журек одразу забув про свій смуток і відчув радісну втіху. Салати знову спокушали весняними барвами, а печеня набула соковитості. Навіть бабки і печиво стали вабити своєю неземною солодкістю піднебіння, що давно цього не відчували. Всі забули про смуток, наповнюючи цей святковий час радістю. © Мірка Відурек Драганова,
|
Polecamy na naszej stronie i u naszych znajomych:
Nasze ostatnie działania:
Rozdysponowaliśmy
POPŻ - działania niefinasowane
POPŻ - działania niefinasowane
Jak to robić? Jak pomagać i wspierać nie stygmatyzując?
Warsztaty dietetyczne 5 lipca 2022r. Krempna, Polany, Myscowa
Lwów - Odessa 29 czerwca - 2 lipca 22'
Debata z organizacjami pozarządowymi o pomocy humanitarnej |
|
Wyślij pocztę do
mwidurek@onet.eu
z pytaniami i uwagami dotyczącymi tej witryny sieci web. |
