Powrót do strony
Publicystyka:
Gadaj
Babciu, gadaj!
Babciu!
Nie musisz mnie zamęczać tymi ciągłymi pytaniami.
Babciu! Nie musisz mnie pouczać co dla mnie jest dobre, a czego mam unikać.
Babciu! Nie przysyłaj mi co godzinę swoich bajek, bo ja nie nadążę ich czytać.
Babciu! Nie mów mi, że jak jest zimno to muszę nosić czapkę i rękawiczki.
Babciu! Przecież Tata i Mama wiedzą jak wychowywać dzieci.
Babciu! Nie opowiadaj mi o tym jak zdrowa jest zupa mleczna.
Babciu!
Ty mnie po prostu kochaj i gadaj do mnie gadaj, bo jak ciebie zabraknie to kto
będzie zadawał mi te ciągłe pytania?
Kto będzie mnie pouczał i pisał dla mnie bajki?
Kto będzie przypominał o czapce i rękawiczkach?
Więc
gadaj do mnie, gadaj jak najdłużej się da.
To gadanie jest dla mnie najszczęśliwszą chwilą mojego życia
Kiedy Ciebie zabraknie nic to już nie będzie takie jak było, gdy Ty byłaś na
wyciągnięcie mojej ręki.
Więc gadaj Babciu, gadaj i niech te chwile będą wieczne, a Ty wiecznie bądź przy
mnie jak mój Anioł Stróż.
Gadaj
Babciu gadaj!
I niech
Twój głos zamieszka w mojej pamięci, by kiedyś mógł mi podpowiadać co ja mam
gadać do moich wnuków.
Draganowa,
21 stycznia 2021r.
© Mirka Widurek
Powrót do strony Publicystyka:
|