Powrót do strony
Publicystyka:
Szpulka nici
Nasze życie jest jak
szpulka nici w rękach Boga.
Trzymając je mocno w
swoich dłoniach rozwija nici ze szpulki pomalutku, powoli. Nici biegną prostymi
drogami. Niekiedy skręcają w boczne dróżki, by po pewnym czasie znowu powrócić
na te właściwe.
Na początku jakby nie
widać ubywających ze szpulki nici. Po pewnym czasie, gdy nici więcej na drodze
niż na szpulce zaczyna się walka z czasem. Szpulka jakby sama nabiera rozpędu
rozwijając nici, by te całą swoją długością pokryły drogę.
Gdy całkowicie zostaną
rozwinięte i szpulka zostanie goła wtedy znowu poczujemy ciepło rąk Boga.
Jestem na tym etapie
swojego życia, w którym szpulka nabiera samoistnego pędu, a nici szukają drogi,
tej prostej, by móc już niedługo poczuć ciepło dłoni Boga…
Draganowa,
9 stycznia 2021r.
© Mirka Widurek
Powrót do strony Publicystyka:
|