„Włącz się w społeczną pomoc bliźnim.
Otwórz się ku ubogim i chorym.
Użyczaj ze swego.”
Stefan Wyszyński – Prymas Tysiąclecia
|
Stefan Wyszyński – Prymas Tysiąclecia
|
|
|
Powrót do strony
Publicystyka:
Historia życia opowiedziana przez
Byłyśmy wszystkie radosnymi kociętami, którym w główkach były tylko psoty i zabawy. W końcu przyszedł dzień rozstania z Mamą i siostrami. Ja trafiłam do domu starszego małżeństwa, które mieszkało w małym domku pod miastem. Było mi z nimi bardzo dobrze. Kochali mnie, dbali o mnie i mogłam spać razem z nimi w ich łóżku. Pewnego dnia, smutnego dnia odeszła na zawsze moja Pani. Pan zrozpaczony Jej odejściem zaczął o mnie zapominać. Moja miseczka często stała pusta, bo on spędzał czas na cmentarzu. Jakoś sobie dawałam radę, choć było mi ciężko. Pewnego dnia chciałam pobiec za nim na ten cmentarz. Wybiegając z domu nie zauważyłam nadjeżdżającego auta i… stało się! Wpadłam pod koła i leżałam nieprzytomna na drodze. Na szczęście Pan wracając z cmentarza zauważył mnie i natychmiast zawiózł do weterynarza.
Nastały dla mnie bardzo ciężkie chwile. Nikt z rodziny nie chciał mnie przygarnąć, ale nie mieli odwagi, żeby zawieźć mnie do schroniska. Wsadzili mnie do kartonu i podrzucili pod schronisko licząc na to, że mnie tam szybko znajdą. Niestety zanim do nich trafiłam minęło kilka dni. Leżałam bezbronna, głodna i szarpana przez bezdomne koty. Moje ciało było coraz słabsze i coraz bardziej poranione. Nie miałam siły ani ochoty do dalszego życia.
Resztę już znasz. Więc mnie nie męcz tylko wrzuć do miseczki jedzonko i nie zapomnij o lekarstwie, i o zmianie pieluszki. Potem się poprzytulamy i pomruczę Ci do ucha, a Ty jak co dzień będziesz mnie głaskała wypowiadając po cichu moje imię. U Ciebie znowu jestem szczęśliwa choć kanapę muszę dzielić z Sironą i Abrą…
Draganowa, 17 lutego 2021r.
Powrót do strony Publicystyka:
|
Polecamy na naszej stronie i u naszych znajomych:
Nasze ostatnie działania:
Rozdysponowaliśmy
POPŻ - działania niefinasowane
POPŻ - działania niefinasowane
Jak to robić? Jak pomagać i wspierać nie stygmatyzując?
Warsztaty dietetyczne 5 lipca 2022r. Krempna, Polany, Myscowa
Lwów - Odessa 29 czerwca - 2 lipca 22'
Debata z organizacjami pozarządowymi o pomocy humanitarnej |
|
Wyślij pocztę do
mwidurek@onet.eu
z pytaniami i uwagami dotyczącymi tej witryny sieci web. |
Prosiłaś
mnie żebym Ci opowiedziała historię mojego życia. Urodziłam się trzy lata temu.
Moja Mama bura kotka miała nas pięcioro. Urodziła same kotki maści
buro-rudawo-popielatej. Pozostałyśmy przy niej tak długo, dopóki nie zaczęłyśmy
samodzielnie pić z miseczek.
Kiedy
się obudziłam nie mogłam wstać bo samochód uszkodził mi kręgosłup. Zostałam
sparaliżowaną i niesprawną kotką. Mogłam odtąd poruszać się tylko na dwóch
przednich łapkach. Mój Pan jednak wspaniale się mną zaopiekował i wcale nie
chciał mnie oddać do hospicjum. Tak minął nam rok. Pewnego dnia kiedy się
obudziłam w domu nie było mojego opiekuna. Zachorował i umarł w szpitalu.
Pewnego
dnia zauważył mnie rowerzysta i zawiózł do schroniska. Tam mnie otoczyli bardzo
troskliwą opieką, wyleczyli rany, zrobili niezbędne badania i zaczęli szukać
domu.
