Powrót do strony
Publicystyka:
Perły i tęsknoty
Jestem tu, czuję, kocham i tęsknię…
Przyzwyczaiłam się do tego bycia i świat przyzwyczaił się do tego, że jestem.
Tęsknoty są jak perły ukryte w muszlach. Drogocenne i niedostępne dla świata.
Leżą na dnie duszy niczym na dnie morza strzeżone przez ich piękno. Perła do
perły, perła z perłą nanizane na pajęczą nić oplatają dyskretnie moją szyję.
A ja spoglądając w lustro zamykam oczy, które porażone ich blaskiem mimowolnie
kryją się pod powiekami.
Kiedyś nadejdzie dzień, w którym zdejmę je z szyi i ułożę w szkatułce. Tam
spoczywając na jej dnie niczym muszle na dnie morza przypomną wnukom, że tu
byłam, kochałam, czułam i tęskniłam…
Draganowa, 5 lutego 2021r.
© Mirka Widurek
Powrót do strony Publicystyka:
|