Powrót do strony Publicystyka:

 

Mam swoje zdanie na ten temat

Od pewnego czasu niektórzy apelują do Premiera, żeby powołał instytucję Rzecznika ds. osób bezdomnych. Będzie to następny szczebel, lub szczebelek urzędniczy. Tylko po co?
Przecież w odpowiednim ministerstwie jest odpowiedni departament, ,który ma w swoim zakresie sprawy związane z bezdomnością. Będą nowe etaty, nowe pieniądze, nowi asystenci i nowi doradcy. Powstanie nowa, wielka machina.

No chyba, że taki rzecznik w ramach obowiązków odwiedzi wszystkie ogrzewalnie, noclegownie, schroniska, schroniska z usługami opiekuńczymi i wyrywkowo, w każdym województwie pustostany. Mając ogląd w skali kraju dokona pełnej diagnozy stanu bezdomności.

Inaczej uważam, że to nie ma sensu. Bo ustawodawca i tak nie spieszy się do zmian systemowych, żeby polepszyć warunki życia osób bezdomnych. Urząd nowego Rzecznika będzie kosztowny i moim zdaniem nie przyniesie oczekiwanych rezultatów. Rzecz w tym, żeby organ ustawodawczy miał wolę zmian. Na dzień dzisiejszy nie dostrzegam takiej woli.

I chyba domyślam się dlaczego. Każda zmiana to duże pieniądze. Każda zmiana to zmarnowane pieniądze, które wydano na wcześniejszą legislację. Zauważmy również, że eksperci i doradcy to nie społecznicy „non profit”.

Moja koncepcja na rzecznika osób bezdomnych – to człowiek w terenie w bezpośrednim kontakcie z bezdomnością. Tylko tak możliwe jest przeprowadzenia zmian. Bezpośrednie dotknięcie tematu. Żadne spotkania w miłych i ciepłych miejscach. Żadne słupki, wykresy czy rozprawy naukowe. Tylko i jedynie: rozmowy, spotkania w placówkach z przedstawicielami organizacji pozarządowych no i oczywiście z osobami bezdomnymi. Inaczej moim zdaniem taki rzecznik będzie tylko figurantem za biurkiem pełnym bezużytecznych papierów.

A bezdomność nadal będzie się borykała z przepisami prawa, które nie dostrzegają tych najważniejszych osób, bo dbają o bezpieczeństwo tych, którzy siedzą w miłych i ciepłych miejscach.

© Mirka Widurek,
Draganowa, 10 stycznia 2020r.