„Włącz się w społeczną pomoc bliźnim.
Otwórz się ku ubogim i chorym.
Użyczaj ze swego.”
Stefan Wyszyński – Prymas Tysiąclecia
|
Stefan Wyszyński – Prymas Tysiąclecia
|
|
|
Powrót do strony
Publicystyka:
Ukryte piękno Z bezdomnością zetknęłam się w swoim życiu wiele razy. Pracując jako wychowawca, a później dyrektor domu dziecka. Będąc w Radzie Działalności Pożytku Publicznego bardzo zaangażowałam się w pomoc organizacjom pozarządowym pomagającym osobom bezdomnym. Sama także odwiedzałam te osoby próbując pomóc. Między innymi, raz w miesiącu z kilkoma blachami domowego ciasta pieczonego przez moje koleżanki, odwiedzałam w Warszawie EMAUS. To dom dla bezdomnych kobiet prowadzony przez Wspólnotę Chleb Życia Siostry Małgorzaty Chmielewskiej. Siadałyśmy w świetlicy przy cieście i kawie opowiadając swoje historie. Uwielbiałam te spotkania i na pewno do nich wrócę już niedługo. W tej mojej skromnej drodze na mapie bezdomności spotkałam się z różnymi postawami osób dbających o osoby w kryzysie bezdomności. Niektórzy uważali, że należy zachować całkowitą anonimowość i daleko idącą dyskrecję nie pozwalającą nawet na nienachalne zrobienie zdjęcia osobom bezdomnym, by pokazać decydentom ich warunki życia. Ostatnio jedna z warszawskich organizacji prezentuje na swojej stronie Fejsbukowej sylwetki bezdomnych Pań nie ukrywając ich wizerunku. Opisywane są ich historie życia opowiadane przez nie same. Paniom robi się zdjęcia we fryzurach prosto od fryzjera, w makijażu i ładnych ubraniach. I nagle zamiast zaniedbanej kobiety żyjącej na pustostanie lub wprost na ulicy, jakby za dotknięciem czarodziejskiej różdżki widzimy kobietę atrakcyjną, taką jak setki mijanych na warszawskich ulicach. Dla mnie to doskonały sposób, by każdemu z nas przybliżyć tę tajemniczą i niesprawiedliwie osądzaną bezdomność. Wsłuchując się w te indywidualne historie życiowe dociera do nas, że po tej drugiej stronie mogłabym być ja, mógłbyś być Ty. Krucha granica między normalnym życiem, a życiem na ulicy jest tak cienka, że wystarczy tylko jedno zdarzenie, jeden nieudany kredyt, jedno odwrócenie się plecami osób, które mogły pomóc i… jesteśmy po drugiej stronie. Osoby bezdomne zasługują na szacunek i pomoc. Ta pomoc jednak musi być dobrze przemyślana i jak skóra na ciele dopasowana do każdego indywidualnie. Czasem wystarczy jeden telefon do rodziny, czasem kupno ciepłego posiłku, czasem, może być to jedynie rozmowa albo adres placówki udzielającej wsparcia. Każdy z nas, no może nie każdy, ale niektórzy byli w swoim życiu na zakręcie. Wyjście z niego zależało nie tylko od nas, ale także od innych ludzi. Bądźmy właśnie tymi ludźmi.
Draganowa, 11 marca 2021r. Powrót do strony Publicystyka:
|
Polecamy na naszej stronie i u naszych znajomych:
Nasze ostatnie działania:
Rozdysponowaliśmy
POPŻ - działania niefinasowane
POPŻ - działania niefinasowane
Jak to robić? Jak pomagać i wspierać nie stygmatyzując?
Warsztaty dietetyczne 5 lipca 2022r. Krempna, Polany, Myscowa
Lwów - Odessa 29 czerwca - 2 lipca 22'
Debata z organizacjami pozarządowymi o pomocy humanitarnej |
|
Wyślij pocztę do
mwidurek@onet.eu
z pytaniami i uwagami dotyczącymi tej witryny sieci web. |
