„Włącz się w społeczną pomoc bliźnim.
Otwórz się ku ubogim i chorym.
Użyczaj ze swego.”
Stefan Wyszyński – Prymas Tysiąclecia
|
Stefan Wyszyński – Prymas Tysiąclecia
|
|
|
Powrót do strony
Publicystyka:
Ubóstwo z innej
perspektywy On to alkohol. Swoje dwa teksty dedykuję wszystkim, którzy wstydzą się swojego dzieciństwa, choć w niczym nie zawinili. 1. To żaden wstyd Wstyd to być złym, nieczułym i chciwym. Nigdy wstydem nie mogą być nasze wspomnienia, trudne życiowe sytuacje czy traumatyczne przeżycia. Nigdy wstydem nie może być trudne dzieciństwo z pijącym rodzicem w tle. To nie wina dziecka, że tak się ułożyło jego życie, że w domu pojawił się alkohol. A kiedy w domu zagości alkohol to staje się głównym jego lokatorem. Dotychczasowe życie zamienia w koszmar. Zagnieżdża się w każdym niedostępnym nawet zakamarku domu. Powietrze nabiera zapachu jarzębiaków, baczewskich i czystych. Na stole zamiast talerzy i kubków pojawiają się kieliszki i butelki. Na początku butelki kuszą kolorowym wnętrzem, ale z upływem czasu bledną, by stać gołe na stole. Ich miejsce zastępują nowe, zapełnione. I tak toczy się dzień po dniu, rok za rokiem. Tak upływa dzieciństwo. To żaden wstyd. To cierpienie i ból przeżywane w samotności. Dzieciństwo mija, ale pozostają wspomnienia zamknięte w obrazach i zapachach. One nigdy nie znikną, chociaż dzieciństwo odeszło bezpowrotnie. To żaden wstyd mieć takie wspomnienia. Bo ból i cierpienie nigdy nie są wstydem. 2. Mała patelnia Zwykła mała patelnia schowana głęboko w szafce, zapomniana, porzucona i trochę niechciana. Mały aluminiowy przedmiot, a przywołał komuś tyle wspomnień. To wspomnienia wypierane i chowane. Ktoś pomyślał jednak, że
czas stanąć z nimi oko w oko, by pokonać demona przeszłości. Nadszedł czas
swoistego katharsis umysłu skrywającego niechciane obrazy. A rano przecież trzeba do szkoły. W dzienniczku same piątki i pochwały. W końcu ciężka choroba Matki i ciągłe tułaczki po szpitalach. Kończy się dzieciństwo. Teraz trzeba opiekować się chorą Matką. A patelnia, jak gdyby nic, cichuteńko, przez wiele lat leżała sobie w głębi szafki nieświadoma niczego. Ot, taki mały przedmiot, niczemu niewinny, niemy świadek przedwczesnej utraty dzieciństwa. Świadek, który po latach przemówił wspomnieniami. Draganowa,
9 listopada 2020r. Powrót do strony Publicystyka:
|
Polecamy na naszej stronie i u naszych znajomych:
Nasze ostatnie działania:
Rozdysponowaliśmy
POPŻ - działania niefinasowane
POPŻ - działania niefinasowane
Jak to robić? Jak pomagać i wspierać nie stygmatyzując?
Warsztaty dietetyczne 5 lipca 2022r. Krempna, Polany, Myscowa
Lwów - Odessa 29 czerwca - 2 lipca 22'
Debata z organizacjami pozarządowymi o pomocy humanitarnej |
|
Wyślij pocztę do
mwidurek@onet.eu
z pytaniami i uwagami dotyczącymi tej witryny sieci web. |
