„Włącz się w społeczną pomoc bliźnim.
Otwórz się ku ubogim i chorym.
Użyczaj ze swego.”
Stefan Wyszyński – Prymas Tysiąclecia
|
Stefan Wyszyński – Prymas Tysiąclecia
|
|
|
Powrót do strony Publicystyka:
I znowu ta starość, od której nie mogę się oderwać…
Dzisiejszy dzień, 15 czerwca jest Międzynarodowym
Dniem Praw Osób Starszych. Nikt nie chce adoptować starych psów i kotów. Tłumaczymy to tym, że zaraz nas opuszczą, a my chcielibyśmy je mieć przy sobie jak najdłużej. Stare konie i krowy też bardzo rzadko dożywają żywota u gospodarza, bo stare zwierzę jest kosztowne. Trzeba je karmić, zapewnić opiekę weterynaryjną, a ono już tego nie odpracuje. Bardzo często stare żony, które spełniły swoje obowiązki wychowując dzieci i umożliwiając mężowi rozwój zawodowy zostają zamienione na młodsze, zdaniem męża bardziej atrakcyjne. Te młode mają jeszcze jedną rolę do spełnienia – będą opiekunkami dla starych mężów. Marzeniem wielu z nas jest zamiana starego samochodu na nowy. Chociaż z tym starym przeżyliśmy tyle miłych chwil. Ten nowy, jak już zawita do naszego garażu, to stoi w nim większość czasu, bo szkoda, żeby się zniszczył. O starych drzewach już pisałam, że nie mają żadnych szans na przetrwanie bo najlepiej sprawdzą się w naszym kominku. Pracodawca woli zatrudnić młodą kobietę, bo lepiej zarzucić oko na nią niż na starszą. Nawet dzieci w przedszkolu lgną bardziej do młodości niż do starości. Tak można jeszcze długo i będzie bardzo nudno. Co to jednak oznacza? Moim zdaniem tylko jedno – wszyscy boimy się starości. Ten lęk jest silniejszy od nas, a do tego jeszcze ten współczesny świat, który stawia na młodość. Ja jednak stawiam na srebrne włosy i doświadczenie. W pracy społecznika otaczam się głównie osobami doświadczonymi, nie chcę powiedzieć, że starymi, ale i tacy też są obok mnie. Wspierając i pomagając trafiam przede wszystkim do osób starszych. W moim ogrodzie stare drzewa są bezpieczne i nigdy nie skończą w kominku. Nie możemy wymagać od ludzi młodych szacunku do starości jeżeli ich tego nie uczymy, nie wpajamy im pewnych zasad i norm. Jako społeczeństwo już dawno się pogubiliśmy w tej gonitwie po centrach handlowych, biurach podróży, salonach samochodowych i korporacjach. Czasami zdarza się, że nawet ci, którzy pracują z osobami potrzebującymi wsparcia źle traktują swoich kolegów wolontariuszy seniorów. Kiedyś zapytałam młodą wolontariuszkę czy w ich organizacji dopuszczają do pracy seniorów. Odpowiedziała, że tak, zdarza się i mają nawet na tę okoliczność zakupiony alkomat. Ta wypowiedź jest dla mnie wypowiedzią roku, a może nawet dziesięciolecia. Nie będę jej komentować. Całkiem niedawno odkryłam coś, co nazywam „korpowolontariatem” – to brak szacunku do seniorów wolontariuszy, przerost formy nad treścią i ciągła szarpanina o przywództwo w organizacji. Warto w życiu powrócić do starych , sprawdzonych zasad – szacunku dla drugiej osoby, poszanowania jej pracy, umiejętności słuchania, wsparcia dobrym słowem. Do tego niepotrzebne są studia, dodatkowe fakultety, wystarczy jedynie dobre wychowanie wyniesione z rodzinnego domu.
Draganowa, 15 czerwca 2020r.
Powrót do strony Publicystyka:
|
Polecamy na naszej stronie i u naszych znajomych:
Nasze ostatnie działania:
Rozdysponowaliśmy
POPŻ - działania niefinasowane
POPŻ - działania niefinasowane
Jak to robić? Jak pomagać i wspierać nie stygmatyzując?
Warsztaty dietetyczne 5 lipca 2022r. Krempna, Polany, Myscowa
Lwów - Odessa 29 czerwca - 2 lipca 22'
Debata z organizacjami pozarządowymi o pomocy humanitarnej |
|
Wyślij pocztę do
mwidurek@onet.eu
z pytaniami i uwagami dotyczącymi tej witryny sieci web. |
