„Włącz się w społeczną pomoc bliźnim.
Otwórz się ku ubogim i chorym.
Użyczaj ze swego.”
Stefan Wyszyński – Prymas Tysiąclecia
|
Stefan Wyszyński – Prymas Tysiąclecia
|
|
|
Powrót do spisu bajek:
Dziewczynka z bajkami Daleko stąd i dawno temu żyła sobie dziewczynka. Prawie taka sama jak ta, o której pisał J. Ch. Andersen. Tyle, że nie była to dziewczynka z zapałkami tylko z bajkami. Była bardzo biedna. Nie miała rodziców, ani nikogo bliskiego. Nie miała też domu, swojego pokoju ani ciepłego łóżeczka. Jedyne co miała to kilka starych ubrań, wytarte trzewiki, dobre serce i przyjazną wyobraźnię. W dzień wędrowała oferując przechodniom swoje bajki. Chciała za nie choć jeden grosz, za który mogłaby kupić gorącą herbatę i bułkę. Pisała te bajki siedząc na ławce w parku, wsłuchując się w bicie swojego serca i podpowiedzi wyobraźni. Kiedy była skupiona nad tym pisaniem to zapominała o chłodzie, który usztywniał palce trzymające ołówek, o głodzie, o braku domu i bliskich sobie osób. Mijani na ulicy ludzie przechodzili obojętnie obok małej dziewczynki. Nikt nie był ciekaw jej bajek, nikt nie chciał podarować jej skromnego grosika. Każdy zajęty swoimi sprawami nie myślał o pomocy innym. Zmęczona, zmarznięta i smutna wieczorem docierała do pobliskiego lasu, żeby tam spędzić noc pod gałęziami ogromnej sosny. Sosna bardzo lubiła te odwiedziny i zawsze starała się, żeby jej ramiona otulały małą dziewczynkę chroniąc ją przed zimnem. Rankiem sierotka znowu biegła do miasta z nadzieją, że może w końcu ktoś kupi za grosik jej bajki. I oto, pewnego popołudnia pięknie ubrana kobieta kupiła od dziewczynki bajki. Była bardzo smutna, bo jej serce od pewnego czasu utraciło ciepło i zagościł w nim sercowy smuteczek. Nikt nie mógł jej pomóc. Straciła całkowicie nadzieję, że kiedykolwiek jej serce odzyska utracone ciepło i zacznie bić radośnie. Kupione od dziewczynki bajki położyła w domu na stole nie mając wcale ochoty na ich czytanie. Jednak pewnego dnia wzięła je do ręki i rozpoczęła literacką podróż. Czytała coraz bardziej zachłannie czując jak na policzkach pojawiały się rumieńce wzruszenia. Jej oczy napełniały się łzami, a serce zaczęło mocniej bić. Po przeczytaniu wszystkich bajek poczuła w sercu ciepło i radość. Zniknął sercowy smuteczek i serce powróciło do dawnego życia. A wszystko to dzięki bajkom małej dziewczynki. Wzruszona i szczęśliwa pobiegła tam, gdzie mała dziewczynka stała ze swoimi bajkami. Zabrała ją do swojego domu. Odtąd mała dziewczynka miała już bliską osobę dom i swoje miejsce. Bajki pisała w ciepłym pokoju przy świetle lampy stołowej zerkając co chwila na śpiącego kota. Od tego czasu jej bajki ocieplały serca wszystkich napotkanych na ulicy samotnych ludzi. Warto czytać bajki, bo one ocieplają nie tylko serca, ale uczą nas także wrażliwości i dokarmiają naszą wyobraźnię. Bez bajek świat pogrążony byłby w smutku i szarości. Bajki to takie święto, które każdy z nas może obchodzić nawet w dniu powszednim. Można czytać bajki napisane przez innych, ale można też pisać je samemu. Zachęcam wszystkich do pisania bajek. W tym celu wystarczy trochę ukradzionego zegarowi czasu, kartka, ołówek, obudzona z rana wyobraźnia, bijące serce i bajka gotowa. © Babcia
Mirka Powrót do spisu bajek:
|
Polecamy na naszej stronie i u naszych znajomych:
Nasze ostatnie działania:
Rozdysponowaliśmy
POPŻ - działania niefinasowane
POPŻ - działania niefinasowane
Jak to robić? Jak pomagać i wspierać nie stygmatyzując?
Warsztaty dietetyczne 5 lipca 2022r. Krempna, Polany, Myscowa
Lwów - Odessa 29 czerwca - 2 lipca 22'
Debata z organizacjami pozarządowymi o pomocy humanitarnej |
|
Wyślij pocztę do
mwidurek@onet.eu
z pytaniami i uwagami dotyczącymi tej witryny sieci web. |
